باب سى و يكم در حسبت بر خياطان و رفوگران و گازران و كلاهدوزان‌

خياطان بايد در بريدن جامه و زيبايى يقه (طوق) و فراخى بريدگى‌ها و درستى آستين‌ها و دامن مراقبت كنند و بهتر آن است كه دوخت جامه استوار باشد و سست نباشد و سوزن بلند و نخ كوتاه باشد.

و شايسته است كه قبل از بريدن پارچه گرانبها آن را اندازه گيرند، مثلا اگر پارچه حرير يا ديبا باشد به هنگام گرفتن و نيز پس از دوختن جامه آن را وزن كنند.

محتسب بايد مراقبت كند تا دزدى نكنند چنانكه برخى از ايشان چون جامه حرير و مانند آن بدوزند آب و نمك بدان بپاشند تا وزنش افزون گردد.

و نيز نبايد خياطان در دوختن جامه‌هاى مردم مماطله كنند و با نگاهدارى كالاى ايشان و رفت‌وآمد بسيار به آنان ضرر رسانند. و مدت نگاهدارى پارچه نبايد بيش از يك هفته باشد مگر آنكه با صاحب كالا از پيش شرط كرده باشند كه در اين صورت از زمان مشروط تجاوز نكند.