چنانكه پيش از اين گفتيم ترازو و رطل و سنگ درهم فروشندگان بايد
بازرسى شود و نبايد كه كالاى بد و خوب را كه جداگانه با بهاى معين خريدهاند به
يكديگر آميزند، و نيز نبايد سركه كهنه را با تازه بياميزند. برخى از فروشندگان
سركه را با آب مخلوط مىكنند، تشخيص آن بدينسان است كه گوگردى برگيرند و مدتى در
آن بگذارند، سپس بيرون آرند، اگر در آن تقلبى باشد آشكار مىشود.
بعضى از فروشندگان عسل نى (نيشكر؟) را با آب گرم مىآميزند و برخى
زيتون خوب يا روغن كنجد را به هنگام رواج با روغن كاجيره[1]
مخلوط مىكنند، و تشخيص آن بدينسان است كه چون در نان گرم زنند شوخه[2]
[1]- متن: زيت القرطم است كه به فارسى كاجيره
گويند. گياهى است يك يا دو ساله از تيره مركبان. از دانههاى آن روغنى مىگيرند كه
اثر مسهلى دارد ...
( فرهنگ فارسى معين).
[2]- شوخه ظاهرا معرب شوخ فارسى به معنى چرك و ريم
است.