كه هر دوره مجلس هم‌زمان با دوره شوراى نگهبان پايان يابد و دوره جديد مجلس، با دوره جديد شورا و افراد تازه‌كار آن مقارن باشد.[1]

دوم آنكه با تغيير نيمى از اعضاى هر گروه پس از سه سال، مدت عضويت همه اعضاى شورا هم‌زمان پايان نمى‌يابد و درنتيجه اعضاى جديد پس از انتخاب، از مهارت و تجربيات اعضاى قديم- كه دست كم سه سال سابقه عضويت دارند- استفاده مى‌كنند. افزون بر اين، تجربيات ادوار پيشين نيز همواره به افراد و اعضاى بعدى انتقال مى‌يابد.[2]

تشكيلات ادارى شوراى نگهبان‌

طبق آيين‌نامه داخلى شوراى نگهبان، اين شورا داراى يك دبير، يك قائم‌مقام از اعضاى شوراى نگهبان و يك سخنگو (از اعضا و يا خارج از اعضا) خواهد بود كه براى مدت يك‌سال انتخاب مى‌گردند.[3] طبق ماده 24 اين آيين نامه:

انتخاب دبير و قائم مقام و سخنگو با اكثريت مطلق و رأى مخفى است ....

شورا داراى دو نوع جلسات عادى و فوق‌العاده است.[4] جلسات عادى هر هفته سه روز و جلسات فوق‌العاده نيز برحسب ضرورت بنا به تشخيص دبير شورا يا به تقاضاى سه نفر از اعضا و يا درمورد لوايح و طرح‌هاى فورى، به درخواست مجلس شوراى اسلامى خواهد بود.[5]

درمورد نحوه استعفا نيز طبق ماده هفت آيين‌نامه شوراى نگهبان، اگر يكى از اعضاى شورا بخواهد استعفا نمايد، بايد استعفانامه خود را كتباً به دبير شورا اعلام نمايد و دبير نيز آن را در اولين جلسه شورا قرائت مى‌كند. اگر ظرف يك هفته از تاريخ قرائت، آن فرد استعفاى خود را مسترد نداشت، چنانچه از فقهاى شورا باشد، استعفانامه او به مقام رهبرى، و چنانچه حقوق‌دان باشد، به رئيس قوه قضاييه و رئيس مجلس شوراى اسلامى اعلام مى‌گردد.

[1]. جلال‌الدين مدنى، حقوق اساسى در جمهورى اسلامى ايران، ج 4، ص 26.

[2]. محمد هاشمى، حقوق اساسى جمهورى اسلامى ايران، ج 2، ص 230؛ صورت مشروح مذاكرات مجلس بررسى نهايى قانون اساسى جمهورى اسلامى ايران، ج 2، ص 971.

[3]. آيين‌نامه داخلى شوراى نگهبان( مصوب 22/ 4/ 1379)، ماده 23.

[4]. همان، ماده 9.

[5]. همان، ماده 10، 11، 12.