رفتارهاى خود در عمل، به محور جبهه متحد ضدانقلاب تبديل شده بود و زمينه را براى بروز جنگ داخلى آماده مى‌كرد.

پيشينه تجاوز عراق به خاك جمهورى اسلامى ايران‌

تحرك‌هاى نظامى عراق بر ضد ايران كمتر از چهار ماه پس از پيروزى انقلاب اسلامى در چهارم خرداد 1358، با بمباران روستاهاى كردنشين آغاز شد. اين اقدام تحريك‌آميز با خويشتن‌دارى دولت جمهورى اسلامى ايران خنثى گرديد. عراق همچنين تهديدهاى جنگ‌طلبانه آشكار خود را بر ضد ايران و همزمان عمليات خرابكارانه خود در خطوط و ايستگاه‌هاى نفت و گاز و ساير تأسيسات اقتصادى ايران و پاسگاه‌هاى مرزى شدت بخشيد.

در دهم ارديبهشت 1359 پنج تن از عاملان رژيم عراق به سفارتخانه ايران در لندن حمله كردند و اعضاى سفارت ايران را گروگان گرفتند و دو تن از آنان را به شهادت رساندند.

رژيم عراق افزون بر اين تحركات، اقدام به شناسايى مراكز و نقاط راهبردى ايران و ايجاد استحكامات نظامى در طول خطوط مرزى كرد. در نيمه شهريور 1359 يكى از نقاط مرزى را به اشغال خود درآورد. عراق از فروردين ماه 1358 تا شهريور 1359، جمعاً 636 مورد تجاوز زمينى و دريايى به مرزهاى ايران صورت داد.

هدف‌هاى تجاوز

با اوج گيرى اختلاف‌هاى دو كشور، صدام حسين اعلام كرد كه آماده است با زور، تمام اختلافات عراق با ايران را حل و فصل كند. او براى بهبود روابط با جمهورى اسلامى ايران، سه شرط تعيين كرد:

- خروج نيروهاى ايران از جزاير سه‌گانه خليج فارس؛

- به رسميت شناختن عربى بودن منطقه خوزستان، با نام مجعول «عربستان» وتجزيه اين استان؛

- واگذارى كامل اروند رود به عراق.