اينها تصور مى‌نمايند با اين سرنيزه‌هاى پوسيده مى‌توانند حكومت متزلزل خود را ترميم و به آن ادامه دهند. ما به مبارزات خود براى از بين بردن اين گونه فجايع ادامه مى‌دهيم.

مملكت را به گند زده‌ايد، شما مردم هوشيار باشيد و به مبارزات خود ادامه دهيد و از اين سرنيزه‌هاى پوسيده نترسيد.[1]

ايالات متحده براى سلطه بر ايران، به‌عنوان يكى از مناطق استراتژيك جهان، برنامه‌هاى بلندمدت طراحى كرده بود و قرار بود شاه مجرى اين برنامه‌ها و حافظ منافع غرب و نظام سرمايه‌دارى و مقابله‌كننده با خطر كمونيسم، نه‌تنها در ايران، بلكه در منطقه خاورميانه باشد. بنابراين نهضت اسلامى نه‌تنها موجوديت رژيم سلطنتى، بلكه چگونگى حفظ منافع و سلطه آمريكا را نيز به چالش كشيده بود.

مدتى بعد از عيد فطر و با فرا رسيدن فروردين و عيد نوروز و برگزارى مراسم سنتى آغاز سال جديد، فرصت ديگرى براى مقابله با جنگ تبليغاتى، سركوب و اختناق به‌دست آمد. امام با طرح تحريم عيد و با صدور اعلاميه‌اى در اين زمينه، افكار عمومى داخل و خارج از كشور را در غياب امكانات رسانه‌اى، به ديدگاه‌هاى خود و ضرورت تداوم مبارزه جلب كردند. اين حركت زمينه‌ساز انسجام و وحدت بيشتر نيروهاى ضدرژيم و تقويت مواضع و رهبرى امام شد؛ به‌گونه‌اى كه گروه‌هاى سياسى و احزاب، حفظ موجوديت خود و جلب آراى مردم را در تظاهر به حمايت از روحانيان و رهبرى نهضت اسلامى دانستند.

واقعه فيضيه و گسترش نهضت‌

استقبال مردم از تحريم عيد و مواضع روحانيان، موجب خشم رژيم شد و رژيم تصميم به قدرت‌نمايى و ايجاد رعب و وحشت گرفت. سپهبد مبصر، معاون رئيس شهربانى آن زمان در خاطرات خود نوشته است:

... در روزهاى آخر سال 1341، به سازمان‌هاى اطلاعاتى اطلاع رسيد كه طلبه‌هاى قم با

[1]. همان، ص 352