حكم اين نوع كتاب‌ها، حكم داروهاى سمّى است كه در تمام داروخانه‌ها در قفسه معيّنى با علامت خاص، قرار مى‌گيرند.

درست است انديشه و بيان بايد آزاد باشد البته مشروط بر اين‌كه نويسنده لااقل هدف صحيحى را تعقيب كند نه اين‌كه در استخدام حزب‌هاى باطل درآمده و براى پياده كردن افكار آنان به خدعه و حيله دست بزند.

همه‌ى كتاب‌هايى كه از طرف گروهك‌ها و بالأخص ماركسيست‌ها درباره‌ى اسلام نوشته شده جز بدبين كردن و ياسوزاندن باورها هيچ هدفى را تعقيب نمى‌كنند.

اصولا اسلام براى اصول خود ارزش والايى قايل است.

هرگاه نشر كتاب‌هاى ضلال با اين اصول در تضاد باشد مفاد آن اين است كه اسلام به مخالف اجازه دهد كه آن را از بين ببرد و در هيچ نقطه‌ى جهان چنين آزادى نه مترقّب و نه ميسور و نه ممكن است.

امروز مسايلى از قبيل تعدّد قرائت‌ها يا تجربه‌ى دينى يا پلوراليسم و امثال آنها به گونه‌اى كه مطرح مى‌شود جز تزلزل ايمان و نابودى باورها نتيجه‌اى ندارد، چگونه يك ليبراليست از اسلام انتظار دارد كه به او تا اين حد آزادى دهد كه منتهى به فناى او گردد.

آيا يك ليبراليست اين آزادى را به ديگرى مى‌دهد كه او را نابود سازد؟! امروز اصول ليبراليسم در جهان از قداست خاصى برخوردار