2. انسان گل سرسبد خلقت‌

انسان گل سرسبد خلقت و معجزه‌ى آفرينش است و خدا به او برترى بخشيده است، چنان‌كه مى‌فرمايد:

و لقد كرّمنا بنى آدم حملناهم فى البرّ و البحر و رزقناهم من الطّيّبات و فضّلناهم على كثير ممّن خلقنا تفصيلا.[1] «ما فرزندان آدم را گرامى داشتيم و آنها را در خشكى و دريا و بر مركب‌هاى راهوار حمل كرديم و از انواع روزى‌هاى پاكيزه به آنان روزى داديم و آنها را بر بسيارى از موجودات برترى بخشيديم».

اكنون كه انسان گل سرسبد باغستان آفرينش است، بايد در كمال حريت و آزادى، زندگى كند، و محدوديت با كرامت او سازگار نيست.

اين نيز مغالطه‌اى بيش نيست، خدايى كه به او كرامت بخشيده؛ راه و رسم زندگى را نيز به او آموخته و راه سعادت را از طريق پيامبران ارايه نموده است. و هشدار داده است كه از شاهراه سعادت كه عمل به تعاليم اسلام است، منحرف نگردد.

خدايى كه به انسان كرامت بخشيده، در پيام ديگر خود، برخى‌

[1]. اسراء/ 70.