«رحم الله عبدا أحيا امرنا فقلت له، و كيف يحيى امركم، قال يتعلم
علومنا و يعلمها الناس، فان الناس لو علموا محاسن كلا منا لاتبعونا»[1]؛
«خدا رحمت كند كسى كه امر ما را زنده كند. (راوى گويد) پرسيديم زنده نمودن او شما
به چيست؟ فرمود: علوم و دانشهاى ما را فراگيرد و به مردم تعليم دهد، چرا كه اگر
مردم زيبايى و نيكىهاى سخن ما را بدانند از ما پيروى مىكنند».
«من حاسب نفسه ربح و من غفل عنها خسر»[2]؛ «كسى كه به حساب نفس خود رسيدگى مىكند سود مىبرد و كسى كه از نفس
خود غافل است زيان كار است».
«من نعوذ بالله من النار و لم يترك شهوات الدنيا فقد استهز بنفسه»[3]؛
«كسى كه از آتش جهنم به خدا پناه مىبرد و حال آنكه شهوات و اميال نفسانى دنيا را
ترك نمىكند در حقيقت خود را مسخره كرده».
«الصغاير من الذنوب، طرق الى الكبائر و من لم يخف الله فى القليل
لم يخفد فى الكثير»[4]؛ «انجام گناهان كوچك راهى است به سوى گناهان بزرگ، و هر كسى از
خداوند در امور كم نترسيد در مسايل بزرگ و زياد نيز نمىترسد».