تجديد عهد و پيمان‌

«زيارت» در شيعه، عبادتى است داراى ابعاد بسيار: انسان را در مسير «اللَّه» حركت مى‌دهد و توجه او را به ذات اقدسش بسيار مى‌كند؛ او را هم رنگ و پيرو معصومان قرار مى‌دهد؛ روح و روانش را از زنگار گناهان و آلودگى‌ها پاك مى‌كند و خلوص و طهارت را جانشين آن مى‌سازد. همچنين او را در جهت كارهاى اجتماعى، سياسى و فرهنگى راهنمايى مى‌كند و از همه مهم‌تر راه و روشن چگونه زيستن را به او مى‌آموزد. پس زائر بايد در محضر ائمه عليهم السلام تعهد نمايد كه دست به زشتى گناه نيالايد و پيمان ببندد كه بنده راستين خدا و پيرو واقعى آنان باشد.

اذن دخول‌

آيةاللَّه بهجت در اين زمينه مى‌فرمايد:

«زيارت شما قلبى باشد. در موقع ورود، اذن دخول بخواهيد، اگر حال داشتيد به حرم برويد. هنگامى كه از حضرت رضا عليه السلام اذن دخول مى‌طلبيد. مى‌گوييد: «أ أدخلُ يا حجّةاللَّه؟»؛ «اى حجت خدا:

آيا وارد شوم؟» به قلبتان مراجعه كنيد و ببينيد آيا تحولى در آن به وجود آمده و تغيير يافته است يا نه؟ اگر تغيير حال در شما بود، حضرت عليه السلام به شما اجازه داده است.

اذن دخول حضرت سيدالشهدا عليه السلام گريه است؛ اگر اشك آمد، امام حسين عليه السلام اذن دخول داده‌اند و وارد شويد. اگر حال داشتيد،