2. پس از كودتاى آمريكايى- انگليسى 28 مرداد 1332 و سياست‌هاى جان‌اف. كندى، رئيس‌جمهورى‌وقت آمريكا مبنى بر لزوم يك‌سلسله اصلاحات در كشورهاى منطقه ازجمله ايران، براى جلوگيرى از حركت‌هاى اعتراضى و انقلابى، تخريب فرهنگ ملى و اسلامى، نابودى كشاورزى و تثبيت سلطه آمريكا، اصلاحات آمريكايى در دستور كار شاه قرار گرفت تا ايده «نفت در برابر غذا» كه كِنِدى آن را مطرح كرده بود، تحقق يابد. آمريكا با سياست جان. اف. كندى درپى از بين بردن خودكفايى كشاورزى ايران بود تا با وابستگى غذايى مانع از ملى شدن نفت شود؛ همان‌گونه‌كه به تعبير شهيد آيت‌الله سيدحسن مدرس، برنامه تخته قاپو كردن عشاير در دوره رضاشاه براى نابودى كشاورزى و دامپرورى ايران صورت گرفت.[1]

برنامه اصلاحات آمريكايى با تبليغات وسيع و عوام‌فريبى‌هاى گسترده توسط آمريكا و تلاش شاه به گونه‌اى اجرا گرديد كه وزارت خارجه آمريكا در 21 ژانويه 1963 (اول بهمن 1342) در گزارش خود به كاخ سفيد و كنگره نوشت:

آمريكا از اوايل سال 1961 عملكرد جديد و مثبتى درخصوص ايران داشته است. برنامه‌هاى آمريكا به‌دقت برنامه‌ريزى شده و در حال اجرا مى‌باشد. برنامه‌هاى ما احتمال سرنگونى شاه و خارج شدن اوضاع از كنترل آمريكا و درنتيجه روى كار آمدن نيروهاى ضدغربى را منتفى نموده است.[2]

اين اصلاحات آمريكايى كه از سال 1338 مطرح شده بود، با مخالفت آيت‌الله‌العظمى بروجردى (قدس سره) و ساير علما مسكوت مانده بود، تا اينكه پس از رحلت آيت‌الله بروجردى (قدس سره)، دكتر على امينى براساس خواسته آمريكا در ارديبهشت سال 1340 به نخست‌وزيرى رسيد و براى جلوگيرى از اشكال‌تراشى‌هاى قوه مقننه در مسير اجراى اصلاحات مورد نظر آمريكا، روز 19 ارديبهشت فرمان انحلال مجلس را از شاه گرفت و 20 دى‌ماه همان سال قانون اصلاحات ارضى را در هيئت دولت به تصويب رساند، ولى پس از مدتى با درخواست شاه، اسدالله علم به جاى امينى منصوب شد. با الغاى لايحه انجمن‌هاى ايالتى و ولايتى، ديگربار از سوى شاه‌

[1]. حسين آباديان و ديگران، رويارويى فرهنگى ايران و غرب در دوره معاصر( مجموعه مقالات 1)، ص 213.

[2]. حسن واعظى، ايران و آمريكا، ص 69.