1331 و تقديم شهدايى شد. درنتيجه شاه مجبور به بركنارى قوام و انتخاب مجدد دكتر مصدق به نخست‌وزيرى گرديد. مجلس نيز به دكتر مصدق اختيارات ويژه شش ماهه داد و شاه نيز پست وزارت جنگ را به دكتر مصدق وانهاد.

10. با آغاز دوره دوم نخست‌وزيرى دكتر مصدق، متأسفانه برخى انتصابات و اقدامات او باعث عميق شدن اختلافات بين آيت‌الله‌كاشانى و دكتر مصدق گرديد و اين نهضت ضداستعمارى با مشكلاتى روبه‌رو گشت. دكتر مصدق با حمايت از قوام و انتصاب سرلشكر وثوق (عامل كشتار مردم در 30 تير) به‌عنوان معاون خود و دكتر اخوى و نصرت‌الله امينى در مناصب ديگر، اعتراض آيت‌الله‌كاشانى را برانگيخت. اما دكترمصدق از آيت‌الله كاشانى خواست در امور دخالت نكند.[1] به‌دنبال پايان يافتن اختيارات شش ماهه‌دكتر مصدق، وى ديگربار خواستار اختيارات يك‌ساله شد كه‌با مخالفت آيت‌الله‌كاشانى و نمايندگان مجلس مواجه گرديد.

11. مجلس هفدهم كه در دوران دكتر مصدق تشكيل شده بود و به تعبير وى 80 درصد آنها طرفدار دولت بودند، از آن‌رو كه با برخى خواسته‌هاى دكتر مصدق ازجمله تمديد اختيارات ويژه او مخالفت كرد، مورد غضب دكتر مصدق قرار گرفت. او نيز در 12 مرداد 1332 با رفراندومى غيرقانونى مجلس را منحل نمود. شكل برگزارى اين رفراندوم نيز درخور تأمّل است: مصدق اعلام نمود رفراندوم را اول در تهران برگزار مى‌كند تا الگوى ساير استان‌ها و شهرها باشد. و از سويى رأى‌گيرى در تهران و ديگر شهرها نيز مخفيانه نيست. در اين رفراندومكه با نوعى فضاسازى همراه بود براى موافقان انحلال مجلس، صندوقى در ميدان توپخانه و براى مخالفان نيز، صندوقى در ميدان بهارستان قرار دادند. در كنار صندوق ميدان بهارستان، اراذل و اوباش اجازه حضور مردم را نمى‌دادند و با آويختن تصويرى از آيت‌الله كاشانى به گردن الاغى به مخالفان انحلال مجلس اهانت مى‌كردند. در هر حال دكتر مصدق با انحلال مجلس هفدهم بدين‌سان، اختيار عزل و نصب نخست‌وزير را به شاه مى‌دهد و مقدمات كودتاى 28 مرداد 1332 را فراهم مى‌سازد. اين بار نيز ملت ايران كه با مبارزه‌اى‌

[1]. سيدحسن آيت، چهره حقيقى مصدق‌السلطنه، ص 280- 278.