موفق مى‌شوند كه جامعه اسلامى در درون سست و غافل باشد. حال به بررسى چند آفت و آسيب داخلى مى‌پردازيم.

1. غفلت‌

رهبر معظم انقلاب از منظر جامعه‌شناسى تاريخى به تحليل شكست جامعه اسلامى پيامبراعظم (ص) در جنگ احد پرداخته و آن را با شرايط امروزين ما سنجيده است:

اگرچه جنگ احد در مقياس مسائل تاريخى و جهانى و مسائل جامعه، يك حادثه كوتاه‌مدت و كوچك است، اما درسى كه قرآن در باب جنگ احد به ما داد، درس بزرگى است و متعلق به هميشه است ... خدا نعمت را برنمى‌گرداند؛ ما هستيم كه با رفتار خودمان، با عقب‌گرد خودمان، با سوءتدبير خودمان درباره امور خويش، نعمت را برمى‌گردانيم ... در جنگ احد قضيه برگشت، «مِن بَعدِ ما اريكُم ما تُحبّون»؛ بعد از آنكه خداوند طليعه پيروزى را نشان داده بود؛ اشتباه كردند ... الآن همه ما در همان وضعيتيم. جامعه ما، نه امروز، بلكه از بعد از پيروزى انقلاب در همان وضعيت است ... اگر غفلت كرديم، دشمن ما را دُور خواهد زد و ضايعه خواهد آفريد.

2. انحراف خواص‌

مقام معظم رهبرى در تبيين آسيب‌هاى درونى انقلاب اسلامى ايران، پس از تقسيم جامعه به عوام و خواص، ويژگى مهم خواص را تصميم‌گيرى فكورانه، فهميدگى، آگاهى و بصيرت مى‌داند و سپس خواص را به دو دسته خواص طرفدار حق و خواص طرفدار باطل تقسيم مى‌كند:

... خواص هم در يك جامعه دوجورند: خواص طرفدار حق، خواص طرفدار باطل ... اين خواص طرفدار حق دو جورند: يك‌جور كسانى هستند كه در مقابله با دنيا، با زندگى، با مقام، با شهوت، با پول، با لذت، با راحتى، با نام، موفق‌اند. يك دسته موفق نيستند ... اگر آن قسم خوبِ خواصِ طرفدار حق- يعنى آن كسانى كه مى‌توانند آن وقتى كه لازم باشد، از اين متاع دنيا دست بردارند- بيشتر باشند، هيچ وقت جامعه اسلامى دچار حالت دوران امام‌حسين (ع) نخواهند شد. اما اگر اينها كم باشند و آن دسته خواص ديگر زياد باشند- يعنى آنهايى كه به دنيا دل سپرده‌اند؛ حق را هم مى‌شناسند؛ طرفدار حق‌اند [و] درعين‌حال در مقابل دنيا پايشان مى‌لرزد- ... آن وقت واويلاست. آن وقت حسين بن على‌ها به مسلخ كربلا خواهند رفت؛ به قتلگاه كشيده خواهند شد؛