فرستادند. آنگاه كه مراد وارد مصر شده، نامه‌ها را تقديم مى‌كند، تومانباى محلى به نامه و سفير نگذارده و در عصيان و طغيان اصرار مى‌نمايد. علاوه بر اين، مراد بى‌مراد را كشته، ابراز عداوت نموده، تجديد خصومت كرده، حكومات شامات را قسمت به امراى چراكسه مى‌كند. مگر پيش از اينها، جانبردى غزالى را سردار كل نصب كرده؛ خداويردى‌باى حاكم اسكندريه و قايت‌باى حاكم سابق حما و يخشى‌باى حاكم سابق صفد و دولتباى حاكم غزّه و اميرالامراى صفد، طراباى و صانتى‌باى حاجب شام و مصرباى دوادار سلطان و آلى‌باى نايب قدس و جمعى از امراى چهل مردى و ده‌مردى و از كيلار خاصه و دو هزار و پانصد نفر غلام سلطانى و هزار و پانصد نفر غلام امرا و سه هزار نفر از اعراب خوان‌خوار و غيره كه جمعا هفت هزار سوار جرّار به او داده، على جناح الاستعجال، به سمت غزّه روانه نموده است كه غفلة بر لشكر روم ايلى شاهانه كه در معيّت سنان پاشا به غزّه فرستاده بودند، ريخته بلكه كارى پيش ببرند.

روز شنبه بيست و ششم در موقع ميمنه، واقع در ساحل بحيره صفد كه روبه‌روى صفد است، منزل گرديد. قبر مبارك حضرت شعيب را زيارت كردند. در اين منزل زلزله با شدّت و خوفناكى شد؛ اما خسارتى به وقوع نيامد.

روز يكشنبه بيست و هفتم توقف. روز دوشنبه بيست و هشتم از وادى قيشون عبور كرده، در عين التجار سراپرده زدند. روز سه‌شنبه بيست و نهم خان‌لجون منزل گرديد. در اين منزل، بيست و چهار ساعت باران باريد. از خرابى راه‌ها و گل و لاى غالب حيوانات مكارى تلف شد. لهذا روز چهارشنبه سلخ توقف فرمودند.

وقايع ماه ذى حجة الحرام سنه 922

روز پنج‌شنبه غرّه ماه مذكور، اردوى همايون در قافون منزل گزيد. امروز حسن، وزير سنان پاشا و محمد بيگ از خويشان پاشاى مشار اليه، خبر فتح عساكر روم ايلى شاهانه را كه با وزير مشار اليه به طرف غزّه فرستاده شده بودند، با علم‌هاى سرنگون و سرهاى بريده و اسراى زنجير گرديده، آوردند كه تفصيل اين جنگ از اين قرار است:

تفصيل جنگ جانبردى غزالى با سنان پاشا

روز يكشنبه بيست و هفتم ماه ذى‌القعده هذه السنة، اردوى همايون كه بعد از اداى نماز صبح از منزل شريعه كه صحرايى است و خان يونس در آنجا است، حركت كرده، داخل وادى صعبى از براى عبور مى‌شود كه جانبردى غزالى ناگاه از كمين بيرون آمده، لشكر سلطانى را از پيش و پس راه عبور و راه رجعت آنها را بريده، شروع به جنگ و جدال مى‌نمايد. عساكر سلطانى نيز با كمال صولت هماوردشان را استقبال نموده، جنگ كنان از دره مذكور عبور