را بمباران مى‌كرد؛ هواپيماى دوم با دو موشك ماوريك- كه از دقيق‌ترين موشك‌ها براى هدف‌هاى ثابت است- منزل امام را هدف قرار مى‌داد؛ هواپيماى سوم با پرتاب چهار بمب نفر- خوشه (هر بمب شامل 650 نارنجك تأخيرى از صفر تا سى دقيقه) منزل امام و اطراف آن را ناامن مى‌كرد؛ و سرانجام هواپيماى چهارم و پنجم پس از پايان عمليات هواپيماهاى ديگر، با مسلسل، منطقه جماران را به رگبار مى‌بستند.[1]

2. تجزيه ايران‌

براى استعمارگران، تجزيه و تفرقه، همواره از ابزارهاى كارآمد پيروزى بوده است. دشمنان انقلاب، در كنار ساير طرح‌هاى براندازى نظام اسلامى، طرح تجزيه ايران، يا دست‌كم ايجاد آشوب‌هاى جدايى‌طلبانه و ناسيوناليستى را در دستور جدى كار خود قرار دادند.

اين طرح‌ها مناطق گسترده‌اى از ايران و اكثر استان‌هاى مرزى كشور را نشانه رفته بود: تركمن‌صحرا، بلوچستان، كردستان، خوزستان، منطقه ايل قشقايى (فارس، بوشهر و بخشى از هرمزگان)، گيلان، آذربايجان و ... مناطقى بودند كه طرح تجزيه و آشوب در آنها به اجرا درآمد و بودجه‌هاى كلان و اقدامات بسيارى نيز صورت گرفت.

3. ترور

شناسايى نيروهاى كليدى و تأثيرگذار نظام، كار دشوارى نبود؛ همه اين نيروها سال‌ها سابقه مبارزاتى داشتند؛ زندان، تبعيد، ممنوعيت از سخنرانى و .... مخالفان نظام، در نخستين واكنش‌هاى خود، حذف اين نيروها را در دستور كار قرار دادند و

[1]. بنگريد به: همان، ص 215.