گفتار اول: از تولد تا مرجعيت‌

دوران كودكى و نوجوانى‌

در سالروز ولادت حضرت فاطمه (س) و در نخستين روز مهرماه 1281 در يكى از محله‌هاى خمين، ششمين و آخرين فرزند حاج‌آقا مصطفى چشم به جهان گشود و حاج‌آقا مصطفى بر جلد قرآن، نام زيباى «روح الله» و تاريخ بيستم جمادى‌الثانى 1320 را ثبت كرد.

حاج‌آقا مصطفى، روحانى محبوب و مردمى خمين، پس از آنكه در محضر مرجع بزرگ شيعيان، مرحوم ميرزاى شيرازى‌[1] به درجه اجتهاد رسيد، دعوت‌هاى مشتاقانه و پياپى اهل‌خمين را پاسخ گفت و به خمين بازگشت تا در غم‌ها و شادى‌هاى مردم خوب و رنج‌كشيده آن سامان، همراهشان گردد.

حضور حاج‌آقا مصطفى در خمين، همراهى و همدلى او با مردم، تلاش در جهت كاهش مشكلات آنان، كوتاه كردن دست خان‌ها از جان و مال و ناموس‌مردم، روحيه مردمى او و ... به همان اندازه كه مردم خمين را شيفته او

[1]. از عالمان بزرگ شيعه كه غالباً او را با حكم معروفش( تحريم تنباكو) مى‌شناسند.