3. توقيع امام زمان‌

امام زمان (ع) در دوره غيبت صغرى، در پاسخ نامه اسحاق بن يعقوب، مرقوم‌فرمودند:

... و اما الحوادث الواقعة فارجعوا فيها الي رواة احاديثنا؛ فإنهم حجتي عليكم و انا حجة الله؛[1]

... اما در پيشامدها و مشكلاتى كه برايتان رخ مى‌دهد (مسائل جديد) به راويان احاديث ما مراجعه كنيد؛ زيرا آنان حجت من بر شما؛ و من، حجت خدا هستم.

امام‌خمينى يكى از معانى حجت بودن فقها را چنين مطرح مى‌كنند:

اگر مردم در مسائل شرعى و احكام الهى، از تدبير امور مسلمين تا اداره امور سياسى و آنچه به حكومت اسلامى وابسته است، به كسانى غير از آنان رجوع كنند ... عذرى در پيشگاه خداوند نخواهند داشت.[2]

همچنين امام از عبارت «

فإنّهم حجتي عليكم و انا حجة الله‌

» استفاده مى‌كنندكه اختياراتى كه امامان معصوم (عليهم السلام) از سوى خداوند داشته‌اند، در زمان‌غيبت به فقيهان واگذار شده است؛ مگر آنكه خود ائمه (عليهم السلام) چيزى را استثنا كرده باشند.

4. روايت عمر بن حَنظَله‌

عمر بن حنظله از امام صادق (ع) پرسيد: اگر شيعيان در زمان حاكميت طاغوت‌ها، در مسئله‌اى مانند قرض و ارث با هم اختلاف داشتند، به چه كسى‌

[1]. محمدبن حسن حر عاملى، وسائل الشيعه، ج 27، ص 14، ح 9.

[2]. سيدروح‌الله موسوى‌خمينى( امام)، شئون و اختيارات ولى فقيه، ص 28.