با اين نگاه مى‌توان دين را چنين تعريف كرد:

دين مجموعه عقايد، اخلاقيات و قوانين و مقرراتى است كه از سوى خداوند براى هدايت و تأمين سعادت دنيا و آخرت بشر تعيين گرديده و به آنها ابلاغ شده است.[1]

تعريف سياست‌

«سياست» نيز همچون بسيارى از واژه‌هاى علوم انسانى، گرفتار تعاريف گوناگون‌است و همين امر، ما را با مفهوم پيچيده و دشوارى روبه‌رو كرده است.[2] آنچه بر اين پيچيدگى مى‌افزايد مسائل فراوانى است كه جايگاهشان در علوم ديگر است، اما به‌گونه‌اى با سياست پيوند خورده و شناخت حد و مرزهاى سياست را دشوار ساخته‌اند.[3] با اين حال مى‌كوشيم با ذكر برخى تعاريف، با اين واژه بيشتر آشنا شويم:

مفهوم «سياست» در نظر بسيارى از انديشمندان غربى، با مفهوم «قدرت» و «حكومت» گره خورده است. براى مثال، در فرهنگ ليتره‌[4] آمده است: «سياست يعنى علم حكومت بر كشورها» و فرهنگ روبرت‌[5] نيز سياست را «فن حكومت بر

[1]. از جمله انديشمندان مسلمانى كه دين را عهده‌دار سعادت دنيا و آخرت انسان مى‌دانند، مى‌توان به اين بزرگان اشاره كرد: ابن‌ميثم بحرانى، قواعد المرام، ص 122؛ فاضل مقداد، اللوامع الالهيه، ص 165؛ وحيد بهبهانى، الفوائد الحائريه، ص 106؛ محمدرضا مظفر، عقايد الاماميه، ص 73؛ سيد محمدحسين طباطبايى، الميزان، ج 1، ص 40 و 96؛ ج 2، ص 130 و 140؛ ج 8، ص 300؛ سيد ابوالقاسم خوئى، البيان، ص 62 و 66؛ عبدالله جوادى آملى، انتظار بشر از دين، ص 26 و ....

[2]. عبدالحميد ابوالحمد، مبانى سياست، ج 1، ص 6.

[3]. همان، ص 9.

[4].Littre .

[5].Robert .