مى‌خواهم از طرب، پرواز كنم، پس به سوى لعنت و عذاب اليم پرواز كرد. وى در سال 105 هجرى در سرزمين «بلقا» از نواحى دمشق مرد و مدّت سلطنتش چهار سال و يك ماه و دو روز بود.

(ر. ك: تتمّة المنتهى).

161- حبابه و سلّامه‌

دو تن از كنيزكان آوازخوان يزيد بن عبد الملك. طبرى گفته است: نام حبّابه، عاليه بوده است و بعدا به حبّابه شهرت يافته است. ابو الفرج اصفهانى در الأغانى آورده است كه حبّابه، يكى از مولّدات مدينه و نام او عاليه بوده است. يزيد چون او را از لاحق مكّيّه خريد، نام حبّابه بر وى نهاد. سلامه نيز كنيزك مصعب بن سهل زهرى بود كه يزيد او را نيز خريد. پس از آن‌كه، مالك اين دو شد، شعرى بر خواند كه مضمون آن، اين بود كه اكنون چشمم روشن شد. حبّابه با دانه‌ى انارى بمرد و يزيد نيز پس از 15 روز از مرگ او بمرد (همان‌گونه كه ذكر شد). سلّامه غنا و موسيقى و چنگ نواختن را از معبد و جميله بياموخت. و يزيد هيچ‌كس جز حبّابه را بر او برترى نمى‌داد. حبّابه به سال 107 هجرى و سلّامه به سال 130 هجرى بمرد.

(ر. ك: الأغانى. المنجد في الأعلام).

162- يوسف بن عمر

يوسف بن عمر ثقفى، عامل هشام بن عبد الملك در عراق. وى همان كس است كه از جانب هشام مأمور جنگ با زيد بن على (ع) شد، و پس از شهادت او سر او را از تن جدا كرد و براى هشام فرستاد، و جسدش را بر دار آويخت. سرانجام به دستور هشام، جسد زيد را بسوزانيد و خاكسترش را به باد داد.

(ر. ك: تتمّة المنتهى).

163- جزيره‌

جزيره در اصطلاح اعراب به بين النّهرين عليا گفته مى‌شد. آب‌هاى دجله و فرات عليا