است. وى با توّابون به رهبرى سليمان بن صرد براى خون‌خواهى و مقابله با نظام مروانى، قيام كرد و بر تربت پاك امام حسين (ع) اشعار معروف خود را با مطلع:

بسرود.

وى، معاصر معاوية بن ابو سفيان و فرزندش يزيد بود. امام حسين (ع) را رثا گفت و بنى اميّه را در بحبوبه‌ى قدرت و سلطنتشان هجو كرد و در اين راه، بيم به دل راه نداد.

مؤلّف الأغانى درباره‌ى او گفته است: ابو دهبل، از بزرگان بنى جمع بوده است و پاره‌اى از اشعار او در رثاى امام حسين (ع) ذكر كرده است.

(ر. ك: ادب الطّف، جوّاد شبّر).

132- طف‌

در لغت، به معنى زمينى‌كه از اطرافش بلندتر است. ناحيه‌ى بيابانى عراق، واقع در غرب كوفه در امتداد دشت آبرفتى فرات. اين ناحيه از زمين‌هاى پست اطراف فرات، بلندتر است و دامنه‌ى فلات مركزى عربستان به‌شمار مى‌رود. از شهرهاى واقع در اين ناحيه قادسيّه و كربلاء است. مقتل امام حسين (ع) در اين ناحيه، اتّفاق افتاده است.

چشمه‌هاى آب جارى دارد، از معروف‌ترين آن‌ها، قطقطانه، رهيمه، عين الصّيد و عين حمل است.

(ر. ك: مراصد الإطّلاع. دايرة المعارف فارسى).

133- سليمان بن قتّه‌

سليمان بن قته تيمى هاشمى، بنابه گفته‌ى ابن شهر آشوب در المعالم، وى از شعراى اهل بيت تقوى و بنابه نقل مبرّد در الكامل، او از بنى تيم بن مرّة بن كعب است كه متمايل به بنى هاشم بود. وى از شيعيان تابعين و از شاعران اهل بيت است. بعضى، نام او را سليمان بن «قنّه» گفته‌اند. ابن عساكر در تاريخش او را از يادآوران و مرثيه‌گويان امام حسين (ع) برشمرده است. محدّث قمى در الكنى و الألقاب گويد: وى، سليمان بن قتّه‌