است.

«زبير بن بكّار» معروف، صاحب «جمهرة نسب قريش» يكى از راويان زبيرى مسلك و اموى مذهب قرن سوم هجرى است (172- 256) كه از نظر آشنايى به اخبار عرب در جاهليّت و اسلام و همين‌سان اخبار حجاز، صاحب‌نظر و مرجع رجوع است. حدود سى كتاب در اين مباحث و فنون تأليف كرده است، ولى جز كتاب «الموفّقيّات» و «أخبار ابي دهبل الجمحيّ الشّاعر» و «جمهرة نسب قريش» چيزى به دست نيامده است. خطيب بغدادى در تاريخ بغداد آورده است: زبير بن بكّار به منصب قضاء مكّه منصوب شد، وارد بغداد شد و در آنجا حديث كرد».

از اخبار و تاريخ، برمى‌آيد كه او با محمّد بن عبد اللّه بن طاهر در ارتباط بوده است.

(ر. ك: مقدمه‌ى جمهرة نسب قريش، محمود محمّد شاكر).

124- أبو سمط بن جون اموى‌

احتمالا، او همان ابو سمط، مروان بن ابى جنوب يا (جون) است كه در فهرست ابن نديم آمده است. و ديوان شعرش حدود يكصد و پنجاه ورق بوده است.

125- ابن ابى شوارب عبشمىّ‌

احمد بن عبد اللّه اموى، معروف به ابن ابى شوارب، وى از زمان متوكّل تا زمان مقتدر، قاضى بغداد بود. او در سال 317 هجرى از دنيا رفت. بنى ابى شوارب در بغداد، خاندان مشهورى هستند.

(ر. ك: الكنى و الألقاب).

126- صفّين‌

محلّى است در نزديكى رقّه در ساحل غربى فرات، و بعضى گفته‌اند: بين رقّه و بالس است. بعضى ديگر گفته‌اند، موضع صفّين بالاتر از بالس است كه در غرب فرات واقع شده است رقّه هم در شرق فرات كمى پايين‌تر از محاذات بالس قرار دارد.