كميل از وى بگريخت. چون حجّاج بدو دست نيافت، حقوق بيت المال اقوام و قبيله‌ى كميل را قطع كرد. چون اين خبر به كميل رسيد گفت:

از عمر من، چندان نمانده است كه با آن اسباب، قطع روزى ديگران را فراهم آورم.

برخاست و به نزد حجّاج رفت. حجّاج گفت:

اى كميل من ترا پيوسته مى‌جستم تا كيفر كنم.

گفت: هرچه مى‌خواهى بكن، از عمر من جز اندكى نمانده و به زودى بازگشت من و تو به سوى خداست و مولاى من به من خبر داده كه قاتل من تو خواهى بود.

كميل به هنگام شهادت 90 سال داشت. قبرش در «ثويّه» بين نجف و كوفه است.

(ر. ك: ريحانة الأدب، منتهى الآمال).

34- كعب‌

احتمالا كعب بن عبد اللّه باشد كه در صفّين و جمل شركت كرده است. و مطابق نقل اين داود در رجالش. ثقه و كوفى است.

(ر. ك: الرّجال، ابن داود)

35- محمّد بن حذيفه‌

محمّد بن ابى حذيفه بن عتبة. عامل امام على (ع) در مصر و از ياران و نزديكان آن حضرت بود. پس از شهادت امام، معاويه او را به زندان انداخت. كشّى در رجال خود آورده است:

پس از اين‌كه على (ع) به شهادت رسيد معاويه، محمّد را گرفته و به زندان انداخت.

روزى او را خواست و با وى به گفت‌وگو پرداخت. محمّد در آن گفت‌وگو به او گفت:

«گواهى مى‌دهم كه از آن زمان‌كه ترا مى‌شناسم چه در عصر جاهليّت و چه در عصر اسلام، تو بر يك خوى و يك تيره بوده و هستى و اسلام، كم يا بيش چيزى بر تو نيفزوده است».

(ر. ك: رجال كشى. رجال ابن داود).