شنيدند و به آن پاسخ ندادند، اخلاقا محكوم‌اند، زيرا ترك واجب كرده‌اند. از اين ميان بعضى نفاق ورزيده و بعضى ديگر تواكل كرده‌اند.

كوفيان به نفاق و تخاذل محكوم‌اند و امويان، مجرمان حقيقى اين جنايت‌اند.

نمونه‌ها

اينك به نمونه‌هايى از شعر شيعه بر سبيل مثال نه حصر اشاره مى‌شود:

فرزدق در معرّفى اهل‌بيت عليهم السّلام گويد:

«اينان، گروهى هستند كه دوستى‌شان دين و كين‌شان كفر و تقرّب به آن‌ها، باعث نجات و تكيه‌گاه اطمينان است.»

أيمن بن خريم اسدى در مدح خاندان وحى سروده است:

«روزتان، به رنج حلّ مشكلات بندگان خدا و روزه داشتن مى‌گذرد و شبتان، تهجّد است و قرائت قرآن؛

از هنگامى‌كه به هدايت بندگان خدا براساس قرآن و از آن هنگام كه به تزكيه پرداختيد، بلاء و ابتلا به سوى شما شتابان شد.

آيا من مى‌توانم شما را با كسانى برابر كنم، درحالى‌كه بين شما و آن‌ها زمين تا آسمان فرق هست.

آن‌ها به منزله‌ى زمين زير پاى شما هستند و شما آسمان بر بالاى سرو ديدگان آن‌ها هستيد!»