1194 ه. ق بود و از استادش به دريافت اجازه نايل آمد.[1]

3. علامه سيد كاظم بن سيد محمّد بن سيد نور الدين بن سيد نعمت اللّه جزائرى او سالها در محضر آن فيلسوف اعظم به استفاده حكمت، فلسفه و كلام اشتغال داشت.[2]

4. سيد عبد الكريم بن سيد جواد بن سيد عبداللّه بن سيد نورالدين بن سيد نعمت اللّه جزائرى‌[3]

5. آقا احمد بهبهانى فرزند آقا محمّد على بن وحيد بهبهانى (1191- 1235 ه. ق)، صاحب مرآة الاحوال و مناهج الفقه‌[4]

6. علامه آقا سيد محمّد حسن زنوزى خوبى، صاحب رياض الجنة و بحر العلوم‌[5]

7. ميرزا هدايت اللّه حسينى فرزند شهيد رابع (1178- 1248 ه. ق)، نويسنده تفسير القرآن‌

8. ميرزا عبد الجواد حسينى، فرزند شهيد رابع (1188- 1246 ه. ق)

9. ميرزا داود حسينى مشهدى فرزند شهيد رابع (1190- 1240 ه. ق)، مترجم مسائل قصرانى‌

تأليفات‌

از آن فقيه شهيد، آثار گوناگونى باقى مانده كه سزاوار است به چاپ رسد. آنها عبارتند از:

1. نبراس الهداية فى شرح الكفاية: كفاية الاحكام يكى از مهمترين كتابهاى‌

[1]. امين، اعيان الشيعة، ج 10، صص 76- 77؛ مدرس رضوى، شجره طيبه، ص 405

[2]. امين، اعيان الشيعة، ج 10، صص 76- 77؛ مدرس رضوى، شجره طيبه، ص 405

[3]. مدرس رضوى، شجره طيبه، ص 406.

[4]. معلم حبيب آبادى، مكارم الآثار، ج 3، ص 467.

[5]. دوانى، وحيد بهبهبانى، ص 210