آيت اللّه ميلانى، آيت اللّه نجفى مرعشى، آيت اللّه حجت كوه كمرى، سلطان الواعظين شيرازى و علامه بزرگوار مرحوم غروى اردوبادى اجازه روايت بخشوده بود.

تدريس‌

آيت اللّه مامقانى همزمان با فراگيرى دانش، به آموزش آن نيز مشغول شد. پس از وفات پدر بزرگوارش، آوازه دروس فقه، اصول، حديث، رجال و درايه او در حوزه علمى نجف طنين‌افكن شد، و فضلا و طلاب بسيارى گرد او حلقه زدند.

شاگردان‌

برخى از شاگردان آن استوانه فضيلت عبارتند از آيات عظام و حجج اسلام:

1. آيت اللّه سيد محمّد هادى حسينى ميلانى (1313- 1395 ه. ق)، صاحب محاضرات فى الفقه الامامية و قادتنا كيف نعرفهم، خواهر زاده و داماد او

2. آيت اللّه سيد شهاب الدين حسينى مرعشى نجفى (1315- 1411 ه. ق)، صاحب كتاب القصاص و غاية القصوى‌

3. آيت اللّه سيد عبد الاعلى موسوى سبزوارى (1328- 1412 ه. ق)، صاحب مهذب الاحكام و مواهب الرحمن فى تفسير القرآن‌

4. آيت اللّه ميرزا باقر زنجانى (1312- 1394 ه. ق)، صاحب حاشيه بر رسائل و مكاسب و كفايه‌

5. شيخ عبد الحسين حلى (1299- 1375 ه. ق)، صاحب ترجمه الشريف الرضى‌

6. شيخ محمّد رضا فرج اللّه (1319- 1386 ه. ق)، نويسنده الغدير فى الاسلام‌

7. شيخ محمّد حرز الدين نجفى (1273- 1369 ه. ق)، نويسنده معارف الرجال و مراقد المعارف‌

8. سيد محمّد صادق طباطبائى بحر العلوم (1315- 1390 ه. ق)، صاحب دليل القضاء الشرعى‌