ولادت‌

آيت اللّه سيد مصطفى كاشانى در حدود سال 1266 ه. ق 1 يا 1268 ه. ق‌[1] در كاشان، در بيت علم و تقوا، و فضيلت و مرجعيت زاده شد.

خاندان‌

پدربزرگوار او حضرت آيت اللّه حاج سيد حسين كاشانى تهرانى، فرزند آقا سيد محمّد على، فرزند آقا سيد محمّد رضا بن مير سيد جمال الدين بن مى‌رسيد عبد الحى، يكى از علماى بزرگ تهران و از مراجع تقليد مردم به شمار مى‌رفت. او بيشتر تحصيلاتش را در اصفهان نزد علماى بزرگى همچون حاجى محمّد ابراهيم كلباسى صاحب اشارات الاصول (د. 1261 ه. ق)، سيد ابراهيم قزوينى صاحب ضوابط الاصول (د. 1264 ه. ق)، ملا على مدد ساوجى (د. 1270 ه. ق) پدر آيت اللّه ملا حبيب اللّه كاشانى و شيخ محمّد حسين اصفهانى صاحب فصول (د. 1285 ه. ق) به پايان رسانيد، و پس از بازگشت به كاشان به تدريس، تربيت شاگردان، تأليف و ترويج دين همت گماشت. از جمله شاگردان او در كاشان، آيت اللّه ملا حبيب اللّه شريف كاشانى صاحب منتقد المنافع (د. 1340 ه. ق) است. وى در اواخر زندگى خويش به تهران رفت، مورد تجليل و بزرگداشت بسيار مردم قرار گرفت، منصب قضاوت و فتوا را عهده‌دار شد، رساله فتوايى‌اش به چاپ رسيد، و مرجعيت تقليد بدو محول شد. وى در سال 1296 ه. ق بدرود حيات گفت.[2]

فرزندان والاتبارش آقا سيد محمّد، آقا سيد حسن و آقا سيد مصطفى همه از علماى بزرگ تهران و كاشان به شمار رفته‌اند. اعتماد السلطنه مى‌نويسد: «وى فقيهى‌

[1]. حرز الدين نجفى، معارف الرجال، ج 3، ص 13.

[2]. حرز الدين نجفى، معارف الرجال، ج 3، صص 312- 313؛ تهرانى، كرامالبررة، ج 1، صص 412- 413؛ شريف كاشانى، لباب الالقاب، صص 75- 77.