دهيد. هنگامى كه اين پيام را به ميرزا رساندم. تأملى كرد و فرمود:

خدمت آقا عرض كنيد كه آقا خودشان، چگونه مى‌دانند؟ من اين پرسش را خدمت پدرم عرض كردم، پدرم فرمود: برو بگو شما در اعلميت چه چيز را معيار مى‌دانيد؟ اگر دقت‌نظر ميزان باشد شما اعلميد، و اگر فهم عرفى معيار باشد من اعلمم.

من بارديگر اين پيام را به ميرزا رساندم. ايشان باز تأملى كرده و فرمودند: خودشان كدام يك از اين را ميزان قرار مى‌دهند؟ من بازگشتم و اين جواب را- كه سؤال بود- به پدرم رسانيدم. آقا درنگى كرد و فرمود: بعيد نيست كه دقت‌نظر ملاك اعلميت باشد. آنگاه فرمود: همگى از ميرزا محمّد تقى شيرازى تقليد كنيم».[1]

اين نشاندهنده دورى او از رياست ظاهرى و كمال تقواى آن مرد الهى و علو همت و پاكى نفس و اخلاص اوست.

2. فروتنى‌

آيت اللّه سيد محمّد فشاركى در تواضع و فروتنى با اقتدا به نياكان بزرگوارش، كم مانند بود. حسن خلق و رفتار پدرانه‌اش با طلاب زبانزد همگان بود. علامه شيخ محمّد رضا اصفهانى مى‌نويسد:

وى هنگامى كه براى خريد مايحتاج زندگى‌اش به بازار مى‌رفت، طلاب گرداگرد او حلقه مى‌زدند و از مشكلات درسى خود مى‌پرسيدند، و اين در حالى بود كه وى يكى از بزرگترين و نام‌آورترين استادان حوزه علميه نجف به شمار مى‌رفت و بدون هيچ‌گونه ناراحتى در مقابل دكانها مى‌ايستاد و به پاسخ مى‌پرداخت. حتى اگر اصاغر طلاب از كتابهاى مقدماتى از او سؤال مى‌كردند، با ملاطفت و گشاده‌رويى بر روى زمين خانه‌اش مى‌نشست و

[1]. شبيرى زنجانى، الكلام يجر الكلام، ج 1، صص 262- 263؛ مختارى، سيماى فرزانگان، ص 140.