كوشيد، رنج فراوان به جان خريد و كتابهاى فراوان نگاشت؛ هماره از وابستگى مسلمانان به بيگانگان و كافران رنج مى‌برد و دل در گرو عزت و آقايى مسلمانان داشت. او براى اين كار، در طول عمرش تمام كتابهايش را كه سر به 200 مجلد مى‌زند.[1] جز به كاغذهاى ساخت كشورهاى اسلامى ننوشت، و از قلم و مركب خارجى كمك نگرفت. و اصولا، وى از هرگونه وسايل، پارچه‌ها و لباسهاى ساخت غيرمسلمانان پرهيز مى‌كرد. و اين، امرى مشهور و متواتر است.[2]

بنياد كتابخانه‌

علامه مير حامد حسين براى تأليف كتابهاى عبقات و استقصاء الافهام، نياز به كتابهاى فراوان داشت. او ساليان بسيار براى به دست آوردن كتابهاى عامه، به كشورهاى مختلف سفر كرد و اموال فراوان در اين راه مصرف كرد.

علامه نامه‌هاى متعددى به علماى بلاد بويژه علامه محدث نورى نوشت، كه پاسخ نامه‌هاى مير حامد حسين از سوى محدث نورى، در مجله نور علم به چاپ رسيده است.[3]

اساس اين كتابخانه را، كتابهاى علامه سيد محمّد قلى لكهنوى، پدر مير حامد حسين، تشكيل مى‌داد، كه آنها را وقف خاص بر اولاد خود كرده بود. در زمان مير حامد حسين، بيش از 30 هزار كتاب چاپى و خطى نفيس بر آن افزوده شد.[4] پس از وى، فرزند برومندش، آيت اللّه سيد ناصر حسين، بر آن بسى افزود و آن را به صورت آبرومندى درآورد.[5]

[1]. مدرس خيابانى، ريحانة الادب، ج 2، ص 433.

[2]. تهرانى، نقباء البشر، ج 1، ص 347.

[3]. فخر الشريعة،« نامه‌هاى محدث نورى به مير حامد حسين»، مجله نور علم، شماره 48، صص 86- 108.

[4]. ميلانى، نفحات الازهار، ج 1، ص 150.

[5]. لاهورى، مرتضى حسين، الفضل الجلى، در مقدمه تشيد المطاعن.