بافضيلت و باتقواى روزگار خود بوده است.

گويند:

براى شويش ملا مقصود على سفرى پيش‌آمد، دو فرزند خود محمّد تقى و محمّد صادق را نزد علامه ملا عبداللّه تسترى (م 1021 ق) برد و تقاضاى تعليم دين به آنان را نمود. عيدى فرارسيد و استاد مبلغى زياد (3 تومان) به محمّد تقى داد تا به زندگى رونقى دهد. محمّد تقى گفت بدون اجازه مادر آن را مصرف نخواهم كرد. سپس از مادر اجازه طلبيد، اما جواب شنيد كه درآمد پدرتان 14 غاز بيگى است و ما به آن عادت نموده‌ايم با مصرف اين پول، زندگى ما در آسايش و راحتى قرار گرفته، عادت قبلى خود را فراموش مى‌كنيم و ناچار پس از تمام شدن اين پول، دست نياز به طرف ديگران بايد بگشاييم و اين عمل، زيبنده ما نيست. اين پول را به استاد خود برگردانيد.

استاد با شنيدن داستان از بلندهمتى و بزرگوارى مادر تعجب نمود و او را دعاى خير كرد.

جدّ اعلاى مجلسى‌

نسب علامه مجلسى از طرف پدر به احمد بن عبداللّه بن احمد بن اسحاق (335 يا 336- 430 ق) معروف به حافظ ابو نعيم اصفهانى كه يكى از حفّاظ و بزرگان محدثين بوده است مى‌رسد. او در اصفهان مى‌زيسته و در همان‌جا نيز به خاك سپرده شده است و از آثارش: 1. حلية الاولياء فى طبقات الاصفياء (در ده جلد)؛ 2. ذكر اخبار اصفهان؛ 3. ما نزل من القرآن فى على عليه السّلام؛ 4. اربعين حديث و ... مى‌باشد.