در اينجا، برخى از ويژگيهاى نفسانى آيت اللّه كنى نقل مى‌شود.

1. عشق به ساحت مقدس امام حسين عليه السّلام‌

آيت اللّه نجفى مرعشى مى‌فرمود:

بقدرى ايشان علاقه‌مند به خاندان رسالت بوده، كه در 2 ماه محرم و صفر و در ايام سوگوارى، مثل يك زن بچه مرده دائما مى‌گريست.[1]

2. جود و بخشش‌

على عليه السّلام مى‌فرمايند: «انما سادة اهل الدنيا و الاخرة الاجواد» و: «عادة الكرام الجواد».[2] مرحوم حاجى با گوش جان اين حديث را شنوده، و با جود و كرم خود را سيد الكرام ساخته بود. او هرچه داشت به ديگران مى‌بخشيد، و غذايش را با فقرا تقسيم مى‌كرد.

هرچند مرحوم حاجى با تفضل خداوندى پس از يك دوره فقر و تنگدستى شديد به توانگرى غيرمنتظره‌اى رسيد، اما به شكرانه اين نعمت ثروتش را در راه آسايش خلق و دستگيرى از نيازمندان به مصرف رسانيد.

آيت اللّه نجفى مرعشى مى‌فرمود:

«عده‌اى از ايتام جيره‌خوار ايشان بودند در آن عصر و براى مريضها جاهايى را ايشان معين فرموده بود كه نسخه‌شان و پول دوايشان را از آنجاها مى‌گرفتند».[3]

[1]. مصاحبه با آيت اللّه نجفى مرعشى،« نگاهى به زندگى حاج ملا على كنى» مجله پيام انقلاب، آبان، 1361، شماره 71، ص 44.

[2]. آمدى، غرر الحكم و درر الكلم، ج 1، ص 297، ح 11 و ج 2، ص 493، ح 12.

[3]. مصاحبه با آيت اللّه نجفى مرعشى،« نگاهى به زندگى حاج ملا على كنى» مجله پيام انقلاب، آبان، 1361، شماره 71، ص 44.