مرحوم آيت اللّه شاه آبادى- در ابتداى آن صاحب جواهر صحت آن را تأييد كرده است.[1]

ج- تلخيصها:

1. ذريعة الوداد فى مختصر نجاة العباد، نوشته حاج ميرزا حسين خليلى تهرانى (د. 1326 ه. ق). اين كتاب مكرر به چاپ رسيده است.[2]

2. مختصر نجاة العباد، از نويسنده‌اى نامعلوم. بر آن حواشى شيخ انصارى و ميرزاى شيرازى وجود دارد.

3. تلخيص شيخ عبد الحسين بغدادى كاظمى. اين نوشته با فتاواى ميرزا محمّد تقى شيرازى (د. 1338 ه. ق) منطبق است.

4. مختصر نجاة العباد، نوشته سيد محمّد مهدى صدر. اين كتاب با آراى سيد اسماعيل صدر منطبق بوده و در سال 1318 ه. ق. به چاپ رسيده است.[3]

5. رساله عمليه صاحب جواهر- به فارسى- كه به وسيلة شاگردش سيد على بن ابراهيم ساوجى از نجاة العباد انتخاب شده است.

د- شرحها:

1. ادلة الرشاد فى شرح نجاة العباد، نوشته مولى محمّد حسين قمشه‌اى نجفى (د. 1336 ه. ق). اين كتاب در 18 جلد است.[4][5]

توضيح مدارك السداد للمتن و الحواشى من كتاب نجاة العباد، تأليف علامه سيد حسن صدر كاظمى (1354- 1272 ه. ق). مؤلف در اين كتاب علاوه بر شرح متن، به مدارك و مبانى حواشى شيخ انصارى و ميرزاى شيرازى نيز اشاره كرده و به‌

[1]. همان، ج 26، ص 204.

[2]. همان، ج 10، ص 33.

[3]. اين سه از كتاب، الذريعة، ج 20، ص 214 نقل شد.

[4]. تهرانى، الذريعة، ج 1، ص 402.

[5] انصارى قمى، ناصر الدين، اختران فقاهت بررسى زندگى علمى و سياسى گروهى از علماى سده اخير، 2جلد، دليل ما - قم، چاپ: دوم، 1387.