آنها، اقوا اين است كه جايز است؛ حتى درباره مجسمه؛ البته نگه داشتن آن در خانه مكروه است.

كسب از راه عمل حرام‌

شرح: از آنجا كه سخن در اين مسأله، «عمل» حرام است طبعاً بحث «بيع» مطرح نيست؛ زيرا مبيع بايد عين خارجى باشد، نه منفعت و عمل، بلكه اجاره و جعاله و صلح و مانند اينها مطرح است.

هر فعلى از افعال اختيارى ما محكوم به حكمى از احكام خمسه است. ما در اين مسأله درباره افعالى بحث مى‌كنيم كه متصف به يكى از اين احكام است، يعنى افعال حرام.

افعال حرام از يك نگاه بر دوگونه است:

1. برخى از آنها قابليت ندارند كه مورد معامله واقع شوند؛ يا در عرف چنين چيزى متعارف نيست، مثلًا شخصى اجير شود و پول بگيرد تا غيبت كند، يا دروغ بگويد.

2. برخى از آنها قابليت دارند كه مورد معامله قرار بگيرند و چه بسا عرف و عقلا- منهاى نظر شارع- از اين معاملات و اجاره‌ها دارند، مثلًا كسى اجير مى‌شود براى مجسمه سازى، غنا و آواز خوانى، جادوگرى، حفظ كتب ضلالت و گمراهى و ... محور بحث ما، همين بخش از كارهاى حرام است.

امام راحل در تحرير الوسيله‌ شش مسأله را كه داراى اهميت زيادى است مورد بحث و بررسى قرار داده است.

قبل از بررسى شش مسأله‌ تحرير به جاست تا يك بحث كلى درباره حكم تكليفى اجاره بر عمل حرام و حكم وضعى آن داشته باشيم.

حرمت تكليفى اجاره بر عمل حرام‌

امام راحل براى حرمت سه دليل و يك مؤيد آورده است كه دليل اوّل و دوم اهميت بيشترى دارد؛ بنابراين از ذكر دليل سوم صرف نظر مى‌شود.