اين زن غش مى‌كند، شايد كسى كه با او آميزش كرده در حال غش و بيهوشى، اين كار را با او انجام داده است! رهايش كن!

عمر (با شنيدن اين سخن) تكبير گفت‌[1].

* زنى را نزد عمر آوردند كه دل بسته جوانى از انصار شده بود و به او عش- ق مى ورزيد. چون جوان به خواسته او تن نداد، دست به حيله زد، تخم مرغى را گرفت و زردى‌اش را درآورد و سفيدى‌اش را به لباس و ميان ران‌هاى خود ماليد، سپس فرياد زنان پيش عمر آمد و گفت: اين مرد به زور با من درآويخت و رسوايم كرد و اين منى‌ها اثرِ كار اوست!

عمر از زنان خواست اين ادعا را وارسى كنند، آنان گفتند: در بدن و لباس وى اثر منى است.

عمر خواست جوان انصار را كيفر دهد، وى استغاثه مى‌كرد و مى‌گفت: دست نگه دار، به خدا سوگند مرتكب فحشا نشده‌ام و به آن زن نياويخته‌ام، او مرا به خود فراخواند، خويشتن را بازداشتم.

عمر گفت: اى ابا الحسن، در امر اين دو چه نظرى دارى؟

على عليه السلام بر آنچه در جامه ريخته بود نگريست و آن گاه آب داغِ در حال جوشش خواست و بر لباس ريخت، سفيدى‌ها جامد شد، سپس حضرت از آنها گرفت و بوييد و چشيد و مزه تخم مرغ را شناخت و آن زن را سرزنش كرد تا اينكه اعتراف كرد[2].

11. عبدالرحمان بن عوف‌

* از ابن عبّاس نقل شده كه عمر به او گفت: اى جوان، آيا از رسول خدا صلى الله عليه و آله يا يكى از صحابه شنيده‌اى كه هنگام شك در نماز چه بايد كرد؟ در اين بين، عبدالرحمان بن عوف رسيد، گفت: بحثتان درباره چه بود؟ عمر ماجرا را گفت.

[1] . سنن ابى داود 4: 140، حديث 4402 و 4399؛ المستدرك على الصحيحين 2: 68، حديث 2351؛ سنن بيهقى 4: 269( و جلد 8، ص 264)؛ سنن دارقطنى 3: 138، حديث 173؛ سنن نسائى 4: 324، حديث 7347.

[2] . الطرق الحكميّة( ابن قيّم جوزيه): 70؛ به نقل از الغدير 6: 126.