در اين حديث كه در كتاب يكى از دانشمندان بزرگ اهل‌سنت كه شيخ و استاد ذهبى بوده، آمده است، ستم‌هايى كه به فاطمه زهرا (عليهاالسلام) وارد شده‌است، يادآورى شده و مسئله منع ارث و غصب حق و شكسته شدن پهلو وسقط فرزند و هتك حرمت و در نهايت شهادت آن حضرت مطرح شده است.

و اين حديث را نيز بسيارى از محدثان بزرگ شيعه، مانند مرحوم صدوق‌[1] و ابن شاذان‌[2] و عماد الدين طبرى‌[3] و شيخ حر عاملى‌[4] و مجلسى‌[5] و بحرانى‌[6] روايت كرده‌اند. و مرحوم مجلسى در كتاب جلاء العيون در باب بيان شهادت آن حضرت و ستم‌هايى كه بر آن حضرت وارد شده، اين حديث را آورده و سند آن را معتبر دانسته است.

[1] . امالى شيخ صدوق/ ص 174 تا 177/ مؤسسة البعثة.

[2] . فضائل ابن شاذان/ ص 8 تا 12/ المطبعة الحيدرية.

[3] . بشارةالمصطفى/ ص 305 تا 308/ مؤسسة النشر الاسلامى.

[4] . اثبات الهداة/ ج 1/ ص 281- 280/ المطبعة العلمية قم.

[5] . بحار الانوار/ ج 28/ ص 37 تا 40 و ج 43/ ص 172 و 173/ مؤسسة الوفاء/ بيروت.

[6] . عوالم العلوم/ ج 11/ ص 391 و 392/ مؤسسة الامام المهدى( ع).