معتبر باشد (كه دليلى بر آن قائم نيست)، آيا على (ع) از اهل حل و عقد نبود؟!!

با اين وصف كه هنوز آن حضرت به خلافت آنان راى نداده، در نتيجه خلافت آنان مشروعيت پيدا نكرده بود، بر چه اساسى به خود حق‌دادند كه آن خانه‌اى را كه مورد احترام از ناحيه خدا و پيامبر (ص) بود، مورد تهديد قرار دهند؟

آيا اين بى احترامى و اهانت به اين بيت رفيع، آنان را از صلاحيت خلافت براى هميشه ساقط نكرد؟!

ودر بحث‌هاى بعد نيز خواهد آمد كه آنان به تهديد بسنده نكردند و روشن خواهدشد كه در مورد اين بيت تا كجا پيش‌رفتند و چگونه عمل كردند.

آرى اين دليل روشنى است كه بيعت آن حضرت با آن خلافت؛ بيعت ظاهرى و تنها به خاطر حفظ قدرت اسلام و جلوگيرى از تضعيف نظام اسلامى بود.

آنچه تا كنون در مسئله تهاجم بر بيت آورده شد، نمونه‌هايى از تهديد شدن خاندان پيامبر (ص) نسبت به احراق بيتشان بر اساس مدارك اهل‌سنت بود، ليكن نمونه‌هايى فراتر از تهديد، مانند احراق بيت و كتك خوردن حضرت فاطمه (عليهاالسلام) و شكسته شدن پهلو و