هدايت نمى‌برند. اما پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در عالم برزخ صداى زائر و متوسل و مستشفع را مى‌شنوند وبإذن الله مى‌توانند همانند حياتشان منشاء آثار شوند، براى كسى استغفار كنند، توسل و شفاعت او را اجابت نمايند. منشاء تبرك به آثار حضرت و قبر و ديوار بقعه و ... نيز محبت است كه در زمان حيات ايشان رايج بوده است.

نكته نهم: ادله‌ى جواز استغاثه، توسل، شفاعت، تقبيل و تبرك به آثار پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله پس از وفات در مصادر اهل سنت فراوانند.

ارزيابى و شرح: بنا به ادله ياد شده نه تنها اين امور شرك نيست بلكه مى‌توان ادله‌ى گوناگون بر جواز بلكه استحباب آن‌ها از مصادر اهل تسنن اقامه كرد از جمله:

الف- عدم شموليت ادله‌ى عمل مشركان بر عمل مسلمين.

ب- اطلاق ادله‌ى لفظى بر جواز و عدم دليل بر مقيد كردن آن‌ها به زمان حيات.

ج- سيره‌ى صحابه و تابعين در توسل به قبر پيامبر خدا و تقبيل و تبرك به منبر حضرت پس از وفات.

د- سيره عملى علماء در استغاثه به غير خدا.