(40) شيعه جعفرى بر اين باور است كه مسلمانان حق دارند از حكومت‌هاى اسلامى كه طبق قرآن و سنت عمل مى‌كنند برخوردار باشند؛ حكومت‌هايى كه حافظ حقوق مسلمانان باشند و با دولت‌هاى ديگر روابط عادلانه و سالم برقرار نمايند و حد و مرزهاى آن روابط را پاس بدارند و استقلال فرهنگى و اقتصادى و سياسى مسلمانان راضامن گردند تا امت مسلمان هماره عزيزو سربلند باشد؛ همچنان كه خداوند اين عزّت رابراى آنان خواسته است:

(وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ)[1] «عزّت تنها براى خدا و رسولش و مومنان است.»

و فرموده است:

(وَ لا تَهِنُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ)[2] «سستى نورزيد و اندوهگين مباشيد كه شما برترين خواهيد بود اگر از مؤمنان باشيد.»

شيعيان معتقدند كه اسلام- به عنوان يك دين كامل و تمام عيار- براى نظام حكومت و كشوردارى، روشى دقيق و ژرف‌نگر ارائه‌

[1] . منافقون( 63)، آيه 8.

[2] . آل عمران، آيه 139.