پروردن متخصّصين در علوم مختلف، هم‌چنان كه در هر كشورى كه باشند به مدارس و دانشگاه‌هاى آن كشور وارد مى‌شوند و از ميان ايشان عالمان و هنرمندانى كه در سطوح مهم و مختلف فارغ التحصيل مى‌گردند و به مراكز علمى پيشرفته و متكامل‌تر پاى مى‌نهند.

(39) شيعيان از راهى كه درميان ايشان (تقليددر احكام) نام دارد با عالمان و فقيهان خود مرتبط مى‌شوند؛ در مشكلات فقهى خود به آنان مراجعه مى‌كنند و در تمام بخش‌هاى زندگى خود طبق فتاواى ايشان عمل مى‌نمايند؛ زيرا فقها درنظر ايشان و كلا و نايبان عام آخرين پيشواى پاك (عج) هستند و چون آنان در زندگى و اموراقتصادى خود بردولت‌ها و حكومت‌ها تكيه ندارند از سوى آحاد اين طايفه بزرگ بسيار مورد اعتماد مى‌باشند.

همچنين حوزه‌هاى علوم دينى كه مراكز پرورش فقها هستند نيازهاى اقتصادى خويش را از اموال خمس و زكاتى كه مردم با رغبت و اختيار، به فقها مى‌پردازند و آن راهمچون نماز و روزه وظيفه‌اى شرعى مى‌دانند تأمين مى‌كنند. براى وجوب، دادن خمس از سود مال، نزد شيعه ادلّه روشنى وجود دارد كه‌پاره‌اى از آن‌ها در كتاب‌هاى موسوم به «الصحيح» و «السنن» آمده‌اند.