ديرينهترين
نصوص تاريخى را آيات مبارك قرآن كريم تشكيل مىدهند كه از صحت و دقت و همزمانى با
رخدادهاى دوران رسالت اسلامى برخوردارند. لازمه شيوه علمى بحث ايجاب مىكند از
نصوص و آيات قرآن كريم در امورى كه اختصاص به عصر پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و
اله و سلم داشته و در برهه بعثت، نازل و تا زمان وفات آن بزرگوار ادامه داشتهاند.
پا فراتر ننهيم.
نخست
پىبرديم كه روايات تاريخى موجود در كتب سيره و حديث، ديرتر از عصر وقوع رخدادها
تدوين شده. ديگر اينكه اين روايات در معرض راهيابى دسيسهكارىها و دروغبافىها
قرار داشتهاند. ازاينرو، طبيعى و منطقى به نظر مىرسد كه آنها را بر محكمات
قرآن و سنّت و عقل عرضه كنيم تا آندسته از رواياتى را كه موافق با قرآن و سنّت و
عقل است بپذيريم و روايات مخالف آنها را مردود بدانيم.
نبايد
فراموش كنيم كه نبوّت، سفارتى ربّانى و مسئوليتى الهى است و پيامبر از ناحيه خداى
متعال معين مىگردد تا بشر را در طول زندگى با راهنمايىهاى خود، امداد و پشتيبانى
كند و خداوند از ميان بندگانش كسى را برمىگزيند كه از ويژگىهاى بىمانندى
برخوردار است كه او را بهگونهاى شايسته براى انجام مسئوليتهاى بزرگى كه از او
خواسته شده، قادر مىسازد.