علم و دانش، گروهى را سربلندى و عظمت بخشيد و آن‌ها را پيشگامان كارهاى نيك قرار داد كه از آثارشان برگيرند و از آنان پيروى شود و سخنشان فصل الخطاب باشد. فرشتگان شيفته دوستى آنانند و با بال‌هاى خود آن‌ها را لمس مى‌كنند و در نمازهايشان بر آن‌ها درود مى‌فرستند. هر موجودى حتى ماهيان و جانوران دريا و درندگان و حيوانات خشكى، براى آنان آمرزش مى‌خواهند.

علم و دانش زنده‌كننده دل‌ها از جهل و نادانى و روشنايى‌بخش ديدگان از تاريكى و قدرت‌بخش بدن‌ها از ضعف و سستى است. علم و دانش، فرد را به رتبه و جايگاه نيكان و درجات بلند دنيا و آخرت بالا مى‌برد، سخن گفتن درباره دانش به منزله روزه و مطالعه آن به‌سان شب‌زنده‌دارى است.

با دانش، پروردگار اطاعت و صله ارحام عملى و حلال و حرام شناخته مى‌شود.

دانش، پيشواى عمل و عمل پيرو دانش است. خداوند آن را به سعادتمندان عطا مى‌كند و شقاوتمندان را از آن محروم مى‌سازد، خوش‌به‌حال كسى كه خدا او را از علم و دانش بى‌بهره نگرداند.

ويژگى انسان خردمند اين است، در برابر كسى كه به نادانى با او رفتار كند، بردبارى نشان دهد و از هركس بر او ستم روادارد، مى‌گذرد و نسبت به فرودستان، فروتنى و بر فرادستان خود در كارهاى خير، پيشى مى‌گيرد، هرگاه خواست سخن بگويد، مى‌انديشد كه اگر امر پسنديده‌اى است سخن گويد و بهره ببرد و اگر ناپسند است، سكوت كند تا سالم بماند. هرگاه فتنه‌اى برايش پيش آيد به خدا پناه ببرد و دست و زبان خويش را نگاه دارد و اگر فضيلتى مشاهده كرد آن را غنيمت شمرد، شرم و حيا هيچ‌گاه از او جدا نشود، آز و طمع از او پديدار نمى‌گردد، آن‌چه ياد شد، صفات ده گانه شناخت خردمند است.

ويژگى انسان جاهل اين است با هركس معاشرت كند به او ستم روادارد و نسبت به‌