اقتضاى تركيببند ماندگار وى و يا با تأثيرپذيرى از آن سروده شده، سرفصل ممتازى را در پيشينه شعر آيينى در زبان فارسى به خود اختصاص داده است.[1]
ايشان در تركيب بندى كه در مدح و ثناى حضرت امام رضا (ع) سروده است به امام سجاد (ع) نيز اشاره دارد كه ما آن بيت را ذكر مى كنيم:
باز با سجاد و باقر صادق و كاظم كه هست
مقتدايان را ز چار اركان بر اين چار اقتدا[2]
وى همچنين در قصيده اى كه به بيان مقام و مرتبت اهل بيت (ع) پرداخته است در مدح امام سجاد (ع) نيز چنين مى سرايد:
تكلم از حجرالأسود آورند به فعل
به استغاثه سجاد آن محيط بكا[3]
[1] - كاروان شعر عاشورا، مجاهدى، محمد على، زمزم هدايت، قم، 1386، جلد 1، ص 154.
[2] - ديوان محتشم كاشانى، محتشم، على بن محمد، با تصحيح و مقدمه اكبر بهداروند، ص 70.
[3] - همان، ص 255.