مدينهى
منوّره، نجف اشرف و ساير بقاع متبركه و مراكز عبادى و زيارتى قرائت مى شود.
امام
(ع) به همراه فرزند برومندشان امام باقر (ع) از مدينه به قصد زيارت نجف اشرف و قبر
جد بزرگوارشان درحاليكه تا آن زمان و مدتها بعد مخفى بوده مى آمدهاند و اين
زيارت شريف را انشاء فرموده اند و در عين حال به زيارت مسجد سهله و قبر مطهر پدر
بزرگوارشان و ساير مراكز نيز حضور مى يافتند.
در
برخى روايات آمده كه آنحضرت مدتى در بيابان چادر زده بودند و ناشناخته به زيارت
اين مراكز روحانى و معنوى اقدام مى نموده اند.
در
يك بار كه حضرت به زيارت مساجد كوفه آمده بودند راوى از امام سئوال مى كند كه با
اين همه خطر و دشمنان شما چگونه اقدام مى نمائيد؟ امام (ع) مى فرمايد: پس از زيارت
قبر پدرم (ع) به زيارت اين مسجد آمده ام؛ اصل زيارت و استحباب آن، سيره و روش امام
(ع) در اين باره تأكيد بر زيارت آنحضرت حتى با تحمل سختى ها و ناملايمات از اين
روايت شريفه استفاده مى شود. چنانچه حضرتش در زيارت امين الله فرموده باشد: