نمى‌كنى‌؟»[1] واين‌گونه اسم خليفه سوم عثمان بن عفان را مخفى قرار داده و مشخص نكرده كه منظور و «فلان» و «هذا» چه كسى است، تا مردم متوجه اعمال خلاف خليفه سوم نشوند.

26. بخارى و پنهان كردن از طيبات بودن متعه نساء

عن إسماعيل عن قيس قال سمعت عبدالله يقول: كنا نغزو مع رسول الله صلى الله عليه و آله ليس لنا نساء فقلنا ألا نستخصى؟ فنهانا عن ذلك ثم رخص لنا أن ننكح المرأة بالثوب إلى أجل ثم قرأ عبدالله‌ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُحَرِّمُوا طَيِّباتِ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَ لا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ‌ [5/ المائدة/ الآية 87]؛[2] ابن مسعود مى‌گفت: همراه پيامبر صلى الله عليه و آله در غزوه شركت مى‌كرديم در حالى كه همراه ما زنان (همسران) حضور نداشتند لذا گفتيم: آيا وسيله شهوت خود را از بين ببريم؟ پيامبر صلى الله عليه و آله ما را از اين كار نهى كرد و سپس به ما اجازه داد تا زنى را در عوض يك پيراهن براى مدت معين نكاح كنيم. سپس عبد الله اين آيه را تلاوت كرد: اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! چيزهاى پاكيزه را كه خداوند براى شما حلال كرده است، حرام نكنيد! و از حد، تجاوز ننماييد! زيرا خداوند متجاوزان را دوست نمى‌دارد.

اين حديث را در تمام كتب اسماعيل بن ابى‌خالد از قيس بن ابى‌حازم از ابن مسعود روايت كرده و از اسماعيل اين حديث را با لفظ و متن كامل جرير، ابن عيينه، عبدالله بن نمير، وكيع و ابن بشر و وليد بن قاسم بن وليد روايت كرده‌اند، ولى بخارى در اين حديث‌

[1] . صحيح بخارى، كتاب بدء الخلق، باب: صفة النار وانها مخلوقة، ج 3، ص 1191، ح 3267 و 7098.

[2] . صحيح مسلم، ج 2، ص 1022، ح 1404؛ مصنف عبدالرزاق، ج 7، ص 506، ح 14048؛ شرح معانى الآثار طحاوى، ج 3، ص 24؛ صحيح ابن حبان، ج 9، ص 444، ح 4142؛