مانند احمد، ابن ابى‌شيبه، طيالسى، طحاوى و ديگران ولى باز بخارى تنها به نقل روايت ناقص اكتفا كرده است.

3. بيعت با اميرالمؤمنين عليه السلام در صورت وفات عمر بن خطاب‌

عمر بن خطاب ضمن خبر مفصلى چنين گفته است:

... قال عمر: انه بلغني ان قائلا منكم يقول: والله لو مات عمر بايعت فلانا (فوالله ما كانت بيعة أبي بكر إلا فلتة فتمت فغضب عمر ثم قال ...) فلا يغترن امرؤ ان يقول: انما كانت بيعة أبي بكر فلتة وتمت. الا وانها قد كانت كذلك ولكن الله وقى شرها وليس منكم من تقطع الاعناق إليه مثل أبي بكر من بايع رجلا عن غير مشورة من المسلمين فلا يبايع هو ولا الذي بايعه تغرة ان يقتلا وانه قد كان من خبرنا حين توفي الله نبيه ان الانصار خالفونا واجتمعوا باسرهم في سقيفة بني ساعدة وخالف عنا علي والزبير و من معهما ...؛[1] ... در زمان خلافت عمر بن خطاب در موسم حج مردى گفت: اگر عمر بميرد قطعا من با فلانى بيعت مى‌كنم، به خدا سوگند بيعت با ابوبكر يك عمل ناسنجيده بود وتمام شد، پس عمر غضب نمود و گفت ...) كسى را مغرور نكند اين‌كه مى‌گويد: بيعت به ابوبكر ناسنجيده بود وتمام شد. آگاه باشيد كه در واقع بيعت به ابوبكر همين‌گونه بود (ناسنجيده بود) وخداوند شرش را برگردانيد .... همانا از اخبار ما اين بود كه وقتى خداوند پيامبر صلى الله عليه و آله را از دنيا برد، انصار با ما مخالفت كردند و در سقيفه اجتماع كردند و همچنين على و زبير وهمراهان آن دو نيز با ما مخالفت كردند ....

در اين خبر، بخارى اسم گوينده‌اى اين سخنان را كه اگر عمر بميرد به فردى بيعت خواهد كرد مبهم گذاشته و همچنين اسم آن فردى را كه خواسته به آن بيعت كند. ولى بلاذرى اين خبر را

[1] . صحيح بخارى، كتاب الحدود، باب رجم الحبلى في الزنى، ج 6، ص 2503، ح 6442.