مى‌جويم، سپس ديه آن‌ها را پرداخت نمودند.[1]

اين اخبار ثابت مى‌كند كه خيلى از اين كشتار با بهانه و تهمت صورت گرفته و افرادى از صحابه چون ابوبكر را خليفه برحق نمى‌دانستند از دادن زكات به او خوددارى كردند كه به آن‌ها تهمت كافر و مرتد شدن زده شد.

ابوهريره و جعل مناقب براى عثمان بن عفان‌

ابوهريره مى‌گويد: دخلت على رقية بنت رسول الله صلى الله عليه و آله امرأة عثمان وبيدها مشط فقالت: خرج رسول الله صلى الله عليه و آله من عندى آنفا رجلت رأسه فقال لي: كيف تجدين أبا عبد الله قلت: بخير قال: أكرميه فإنه من أشبه أصحابى بى خلقا؛[2] به رقيه دختر پيامبر صلى الله عليه و آله وهمسر عثمان داخل شدم و او گفت: پيامبر صلى الله عليه و آله هم اكنون از نزد من خارج شد و به من گفت: عثمان را چگونه يافتى؟ گفتم: فرد خوبى است.

حضرت صلى الله عليه و آله فرمودند: عثمان را اكرام بكن همانا او شبيه‌ترين اصحابم در خلق بر من است.

اين خبر را محمد بن عبدالله بن مطلب، وهب بن منبه و مطلب بن عبدالله از ابوهريره روايت كرده‌اند، حاكم و ذهبى گفته‌اند: اين حديث صحيح السند و منكر المتن است و حاكم گفته است: رقيه سال سوم هجرت از دنيا رفت و ابوهريره پس از فتح خيبر (چهار سال بعد از آن) مسلمان شد. بخارى نيز همين سخن حاكم را گفته است، ولى عيب را متوجه محمد بن عبدالله راوى از ابوهريره كرده است، و حال آن‌كه ملاحظه مى‌كنيد كه سه نفر از تابعين اين خبر را از ابوهريره نقل كرده‌اند. بخارى در «تاريخ صغيرش، ج 1،

[1] . فتح البارى، ج 8، ص 46؛ صحيح بخارى، كتاب المغازى، باب بَعْثِ النَّبِىِّ صلى الله عليه و آله خَالِدَ بْنَ الْوَلِيدِ إِلَى بَنِى جَذِيمَةَ، ح 4339 و 7182؛ مصنف عبدالرزاق، ج 10، ص 175، ح 18721 وديگران.

[2] . تاريخ الكبير بخارى، ج 1، 129، رقم 388؛ المعرفة والتاريخ فسوى، ص 415؛ ذرية الطاهرة دولابى، ص 55؛ المستدرك على الصحيحين، ج 4، ص 52، ح 6854 و 6855؛ مجمع الزوائد، ج 9، ص 81 وديگران.