نام کتاب : امام بخارى و جايگاه صحيحش نویسنده : قاسم اف، الياس جلد : 1 صفحه : 419
پدرم است.
پس خداوند متعال مىفرمايد: من بهشت را بر كفار حرام گردانيدم. سپس آزر را به جهنم
مىافكند.
ابن
حجر مىگويد: اسماعيلى اين حديث را از اصل مشكل دانسته و بر آن طعن وارد كرده و
گفته است: اين حديث نمىتواند صحيح باشد؛ زيرا ابراهيم عالم بر اين بود كه خداوند
خلف وعده نمىكند، پس چگونه بلايى را كه شامل پدرش شده خارى براى خود مىداند با
اينكه به آن علم دارد. ابن حجر در ادامه مىگويد: غير اسماعيلى گفته است: اين خبر
با ظاهر آيه قرآن مخالف است كه خداوند متعال مىفرمايد: «وما
كان استغفار ابراهيم لأبيه إلّا عن موعدة وعدها إيّاه فلمّا تبيّن له أنه عدولله
تبرّأ منه.» يعنى وقتى حضرت ابراهيم متوجه شدند كه آزر دشمن خداست، از او بيزارى
جستند.[1]
همين
كه محدثين اهل سنت بر باطل بودن اين خبر تصريح كردهاند در باره آن كفايت مىكند
به خصوص كه اين خبر با صريح آيه قرآن مخالف است.
نسبتهاى
بىاساس ابوهريره بر پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله
عن
عبد الرحمن بن عتاب قال: كان أبوهريرة يقول: قال رسول الله صلى الله عليه و آله:
من أصبح جنبا فلا صوم له قال: فارسلنى مروان بن الحكم أنا ورجل آخر إلى عائشة وأم
سلمة نسألهما عن الجنب يصبح فى رمضان قبل ان يغتسل قال: فقالت احداهما: قد كان
رسول الله صلى الله عليه و آله يصبح جنبا ثم يغتسل ويتم صيام يومه قال وقالت
الاخرى: كان يصبح جنبا من غير ان يحتلم ثم يتم صومه قال: فرجعا فاخبرا مروان بذلك
فقال لعبد الرحمن: أخبر أبا هريرة بما قالتا، فحدثه ابى فتلون وجه ابى هريره وقال:
هكذا حدثنى الفضل بن العباس.[2] فقال
أبوهريرة كذا كنت أحسب وكذا كنت أظن قال: فقال له مروان: باظن وباحسب تفتى