آمد و گفت: اى پسر عباس، از كعب الاحبار سخن عجيبى شنيدم كه در باره خورشيد وماه مى‌گفت. ابن عباس كه تكيه داده بود، قامتش را راست كرد و گفت: چه است؟ مى‌گويد: آن دو را روز قيامت به صورت دو ثور مى‌آورند و به جهنم مى‌اندازند. موى ابن عباس با شنيدن آن ايستاد و دو چندان به غضب آمد وسه مرتبه گفت: كعب دروغ گفته است، اين يهودى مى‌خواهد (دروغ‌هاى خود را) وارد اسلام كند ... خداوند اين يهودى را بكشد .... سپس در فضل خورشيد و ماه به آيه و حديث اشاره نمود.

حالا چنين خبر بى‌اساس چه پيام دارد كه بخارى با تحريف و تصرف آن را در صحيحش وارد كرده، اين خود امر عجيب است.

ابوهريره و نسبت مخالفت حضرت ابراهيم با امر خداوند متعال‌

عن أبي هريرة عن النبي صلى الله عليه و آله قال: يَلْقَى إِبْرَاهِيمُ أَبَاهُ آزَرَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، وَعَلَى وَجْهِ آزَرَ قَتَرَةٌ وَغَبَرَةٌ، فَيَقُولُ لَهُ إِبْرَاهِيمُ أَلَمْ أَقُلْ لَكَ لَا تَعْصِنِى فَيَقُولُ أَبُوهُ فَالْيَوْمَ لَا أَعْصِيكَ. فَيَقُولُ إِبْرَاهِيمُ يَا رَبِّ، إِنَّكَ وَعَدْتَنِى أَنْ لَا تُخْزِيَنِى يَوْمَ يُبْعَثُونَ، فَأَىُّ خِزْىٍ أَخْزَى مِنْ أَبِى الأَبْعَدِ. فَيَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى إِنِّى حَرَّمْتُ الْجَنَّةَ عَلَى الْكَافِرِينَ، ثُمَّ يُقَالُ يَا إِبْرَاهِيمُ مَا تَحْتَ رِجْلَيْكَ فَيَنْظُرُ فَإِذَا هُو بِذِيخٍ مُلْتَطِخٍ، فَيُؤْخَذُ بِقَوَائِمِهِ فَيُلْقَى فِى النَّارِ؟؛[1] ابراهيم قيامت با پدرش آزر ملاقات مى‌كند در حالى كه چهره‌اى سياه وغبار آلود است، پس به او مى‌گويد: مگر من به تو نگفتم كه مرا نافرمانى مكن. آزر مى‌گويد: امروز تو را نافرمانى نمى‌كنم، ابراهيم مى‌گويد: خدايا تو به من وعده دادى كه قيامت مرا خار نگردانى، چه خارى سخت‌تر از دور بودن‌

[1] . صحيح بخارى، كتاب احاديث الانبياء، باب قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَى( وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلًا، ح 3350 و 4768 و 4769.