از قرآن را كه به او داده شده است فراموش كرده باشد، نديدم.[1] ابن حجر چندين حديث ديگر به اين معنا در مذمت فراموش كردن قرآن ذكر كرده است.

سعد بن عباده از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله روايت كرده كه فرمودند: هر كه قرآن را تعليم بگيرد و سپس آن را فراموش كند قيامت در حالى كه مريض جذام است خداوند متعال را ملاقات خواهد كرد.[2]

ضحاك گفته است: كسى قرآن را تعليم بگيرد و سپس آن را فراموش كند به خاطر گناهى است كه مرتكب شده وخداوند مى‌فرمايد: «ما اصابك من مصيبة فبما كسبت ايديكم» سپس گفت: چه مصيبتى بزرگتر از فراموش كردن قرآن خواهد بود.[3]

با وجود اين همه، چگونه كسانى كه خود را حديث شناس معرفى كرده‌اند متوجه نشده‌اند كه دشمنان پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله براى طعن بر آن حضرت و توجيه عمل ديگران اين‌گونه اخبار را جعل كرده و به آن حضرت نسبت داده‌اند!؟

البته اخبار عجيب وغريب ديگر نيز در رابطه با انبيا در «صحيح بخارى» وارد شده است كه در شرح حال ابوهريره با آن‌ها نيز آشنا خواهيم شد.

امام بخارى و اهل بيت عليهم السلام‌

امام بخارى در صحيح خود از ائمه اهل بيت عليهم السلام كه در زمان خود پر آوازه بوده و افراد و محدثين فراوان از آن‌ها حديث روايت مى‌كرده‌اند، هيچ حديثى روايت نكرده است. در «صحيح بخارى» از امام حسن مجتبى، امام صادق، امام كاظم و امام رضا عليهم السلام و بقيه امامان هيچ حديثى روايت نشده است، با اين كه امام بخارى فراوان از افرادى كه از اين بزرگواران حديث روايت كرده‌اند، در صحيحش حديث نقل كرده و از رجال صحيحش هستند. بنابر اين، برخى از علما و

[1] . مصنف عبدالرزاق، ج 3، ص 360؛ فتح البارى، ج 9، ص 70 و 71 وديگران.

[2] . مصنف ابن ابى‌شيبه، ج 7، ص 162؛ مصنف عبدالرزاق، ج 3، ص 360 وديگران.

[3] . المصنف ابن ابي‌شيبه، ج 7، ص 162 وديگران.