سعيد بن كثير بن عفير

امام بخارى 45 حديث از او روايت كرده است.

ابوحاتم مى‌گويد: او ثبت نبود و از كتب مردم مى‌خواند او صدوق است. جوزجانى گفته است: او مخلط و غير ثقه است و بدعت‌هاى متعدد داشت.[1] نعيم و مأمون صاغرجى در حاشيه «سير اعلام النبلاء، ج 3، ص 72» شرح حال عمرو بن عاص گفته‌اند: «و سعيد بن كثير بن عفير گرچه از او بخارى حديث روايت كرده است، اما غير بخارى او را تضعيف كرده‌اند.»

عقيلى او را در ضعفا وارد كرده و مى‌گويد: اصبغ بن فرج و برادر محمد بن عمرو بن خالد در مسجد بودند كه سعيد بن كثير عبور كرد اصبغ گفت: و الله اگر پدرت و ابن بكير نبودند قطعاً او مى‌دانست كه من با او چه مى‌كردم.[2]

سلم بن زرير عطاردى بصرى‌

امام بخارى چهار حديث از او روايت كرده است.

نسائى او را غير قوى معرفى كرده و در كتاب ضعفائش وارد كرده است.[3]

يحيى قطان ويحيى بن معين وابوداود او را تضعيف كرده‌اند و ابن حبان نيز او را در كتاب ضعفاء وارد كرده است.[4]

يحيى قطان به شدت او را تضعيف مى‌كرد.[5]

[1] . ميزان الاعتدال، ج 2، ص 155، رقم 3257.

[2] . الضعفاء الكبير عقيلى، ج 2، ص 110، رقم 584.

[3] . الضعفاء والمتروكين نسائى، ص 183، رقم 236.

[4] . تهذيب التهذيب، ج 4، ص 115، رقم 220؛ سؤالات الآجورى، ج 1، ص 404، رقم 796.

[5] . التعديل والتجريح، ج 3، ص 1292، رقم 1358.