است: ابن ابى‌اويس هميشه حديث وضع مى‌كرد.[1]

اسيد بن زيد جمال‌

امام بخارى يك حديث از او روايت كرده و او ازشيوخ بخارى است.

ابن معين او را تكذيب كرده ونسائى او را متروك دانسته و ابن عدى گفته است: از هيچ يك از احاديث او نمى‌توان تبعيت كرد. ابن حبان مى‌گويد: او از ثقات مناكر روايت مى‌كند و حديث مى‌دزدد. ابن حجر در «تقريب التهذيب» او را ضعيف دانسته است.[2]

اشهل بن حاتم بصرى (متوفاى 208. ق.)

امام بخارى يك حديث از او روايت كرده است.

ابن معين او را بى‌ارزش دانسته است، ابوحاتم وابوزرعه اورا غير قوى دانسته‌اند.[3]

ابن حبان وعجلى او را تضعيف كرده‌اند.[4]

ذهبى مى گويد: ابوزرعه و غيرش او را تضعيف كرده و غير قوى خوانده‌اند.[5]

جرير بن حازم ابونضر البصرى‌

ذهبى مى‌گويد: جرير از قتاده احاديث منكر دارد. عبدالله بن احمد از يحيى در باره جرير سؤال نمود ويحيى او را مورد اعتماد خواند. عبدالله گفت: ولى او از قتاده از انس احاديث منكر روايت كرده است. يحيى گفت: حديث او از قتاده ضعيف است. ابراهيم بن هشام نيز جرير را ثقه خواند يعقوب بن شيبه به او گفت: جرير از قتاده از انس‌

[1] . تهذيب التهذيب، ج 1، ص 271 و 272، رقم 568؛ سير اعلام النبلاء، ج 10، ص 392، رقم 108.

[2] . ميزان الاعتدال، ج 1، ص 256 و 257، رقم 986؛ تقريب التهذيب، ج 1، ص 103.

[3] . الجرح والتعديل، ج 2، ص 347، رقم 1319.

[4] . تهذيب التهذيب، ج 1، ص 314، رقم 655.

[5] . من له رواية فى كتب الستة، ج 1، ص 254 ر 450.