مسلم حديث او را به خاطر ضعفش ترك كرده است.[1]

ابراهيم بن يوسف بن ابى‌اسحاق الكوفى (متوفى 198. ق.)

بخارى 18 حديث از او روايت كرده است.

ابن حجر مى‌گويد: ابن معين، نسائى، جوزجانى، ابن مدينى وابوداود او را تضعيف كرده‌اند[2] ونسائى وعقيلى او را در ضعفاء وارد كرده‌اند.[3]

ابن عدى مى‌گويد: ابراهيم سعدى او را ضعيف الحديث دانسته است.[4] ذهبى مى‌گويد: ابونعيم گفته است: او از پدرش هيچ حديثى نشنيده است.[5]

پس بنابر شهادت ابونعيم فضل بن دكين، ابراهيم بن يوسف از پدرش يوسف بن اسحاق حديث نشنيده است در حالى كه تمام اين 18 حديث را كه بخارى از او در صحيحش روايت كرده او از پدرش روايت كرده است و با اين حال تمام روايات او در صحيح بخارى علاوه بر ضعف او، منقطع نيز خواهد بود.

ابى بن عباس بن سهل بن سعد الساعدى‌

بخارى دو حديث از او روايت كرده است. ذهبى مى‌گويد: ضعفوه قال احمد: منكر الحديث وقال يحيى بن معين: ضعيف؛[6] او را تضعيف كرده‌اند واحمد منكر الحديث دانسته ويحيى ضعيف.

[1] . تهذيب التهذيب ابن حجر، ج 1، ص 112، رقم 246.

[2] . تهذيب التهذيب، ج 1، ص 120، رقم 246؛ ميزان الاعتدال، ج 1، ص 76، رقم 258.

[3] . الضعفاء والمتروكين نسائى، ص 147، رقم 16؛ الضعفاء الكبير عقيلى، ج 1، ص 71، رقم 74.

[4] . الكامل فى ضعفاء الرجال، ج 1، ص 236.

[5] . ميزان الاعتدال، ج 1، ص 76، رقم 258؛ سير اعلام النبلاء، ج 8، ص 493، رقم 130.

[6] . من له رواية فى كتب الستة ذهبى، ج 1، ص 228، رقم 229